വാനമ്പാടി -

മഴ പൊഴിയുന്നു പുഴയവാന്‍
പുഴ ഒഴുകുന്നു ആഴിയിലലിയാന്‍
ആഴിയോ മഴയായ്
പുനര്‍ ജനിക്കുന്നു....

പുനര്‍ ജനികള്‍ക്കുമതീതം എന്‍
മനം മാത്രം

ചതുരംഗം

കറുപ്പും വെളുപ്പുമിടകോര്‍ന്ന
കളത്തിനപ്പുറവും ഇപ്പുറവും
ഇരുന്നു നീ ചതുരഗമാടുമ്പോള്‍
കരുവായത്‌ ഞാനും എന്‍റെ
കുഞ്ഞു കിനാക്കളുമായിരുന്നു
പണയം വെയ്ക്കപ്പെട്ടത്‌ എന്‍റെ
യൌവ്വനമായിരുന്നു
എന്‍റെ ഹൃദയം മുറിച്ചു നീ
രാണിയായ്‌ നീക്കി

നീ രാജാവായ്‌ പ്രതിഷ്ടിച്ചത്
എന്‍റെ തലച്ചോറായിരുന്നു
കൈ കാലുകള്‍ വെട്ടി നീ
കാലാള്‍പ്പട ഉണ്ടാക്കി
എന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങളെ നീ തേരാളിയാക്കി
എന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ കത്തിയാഴ്ത്തുംപോള്‍
എന്തുകൊണ്ട് നീ അറിഞ്ഞില്ല
അതു നിനക്കായ് മാത്രമാണു
മിടിച്ചിരുന്നതെന്ന്........

ചിന്ന ഭിന്നമാക്കപ്പെട്ട ഹൃദയത്തോടൊപ്പം
ഇല്ലാതായതു അതിനുള്ളില്‍
പ്രതിഷ്ടിക്കപ്പെട്ട നീ കൂടി
ആയിരുന്നു എന്ന സത്യം
എന്ത് കൊണ്ട് നീ അറിഞ്ഞില്ലാ
........